"Ο χρόνος δεν είναι ένας χώρος αόριστος που τυχαία μπαινοβγαίνουμε σκαρφαλώνοντας ερειπωμένους τοίχους.Δεν είναι εμπόδιο που σπρώχνει και το σπρώχνουμε για να κάνει πιο πέρα.
Ο χρόνος δεν σκοτώνεται, σκοτώνει.
Ο χρόνος είναι σώμα που μας δόθηκε για να το δουλέψουμε, να το επεξεργαστούμε, να του δώσουμε τη μορφή μας.
Το πιο ακριβό υλικό της μορφής μας είναι ο χρόνος.Σ αυτό κι απ αυτό γινόμαστε.Μέσα απ αυτό εμφανιζόμαστε κι εξαφανιζόμαστε.Είμαστε χρόνος."
"M' έκαιγε η μανία να σε κατακτήσω, να σ' αφομιόσω με μένα, να σε κατακρατήσω ολοκληρωτικά.Στα σωθικά μου μ' έκαιγε.Πόσο δημοκρατικός μπορεί να 'ναι ένας άνθρωπος που νιώθει έτσι;Τι να σου δωρίσει ο λαίμαργος, τι να προσφέρει ο άρπαγας, τι να κατανοήσει ο συσκοτισμένος;"
"Αυτό που σε σένα έτσι ακόρεστα γύρευα δεν γινόταν να το κερδίσω σφίγγοντας σε στην αγκαλιά μου.Στο πιο σκοτεινό πηγάδι της δίψας μου και της απογοήτευσηής μου το αποφάσισα: Να σε γυρέψω μακριά σου.Να φύγω."
"Την αρετή περισσότερο την εκτιμούν οι χαρακτήρες με πάθη, τη μοναξιά εκείνοι που λαχταρούν τη συντροφιά των άλλων και τη σιωπή όσοι έχουν τα σπουδαιότερα να πουν."
"Σε πείσμα όλων σε θέλω σα μανιακός και με κυριεύει η παλιά λαχτάρα η πιο επιτακτική κι η πιο επίφοβη.Καλύτερα χίλιες φορε΄ς καλύτερα να απωλεσθώ κοντά σου, παρά να σωθώ μακριά σου."
" Αν ίσως είσαι λυπημένη που χωρίσαμε, περισσότερο η λύπη σου θα είναι που έμεινες χωρίς αγάπη, παρά χωρίς εμένα.Λύπη που άλλωστε εύκολα παρηγοριέται και δεν θέλω να το σκέφτομαι."
H μοναξιά είναι απο χώμα, Μάρω Βαμβουνάκη
No comments:
Post a Comment